2008.04.08-16 VSQVE AD CÆLVM

VSQVE AD CÆLVM
(poema de ascensione et casu)

"Mendicabor tibi basia mille,
quamquam me repulsum tu habebis;
dedicabo montes perfacile,
sed foedera vera tu videbis.

Vero nunquam satis te aestimavi,
tu autem novisti semper dare
et monstrare quod ego nescivi:
tu non semel placuisti admirare.

Admiratio pro me, cui nescio
nisi quod iam non bonitas adest.
Amoris ita deletor fio;
usque ad caelum nunc rogatio mea est."

Ita dixit puer incomprenso
eius mente bracchiisque, caeco
umbris undisque saepe submerso
et huic deletrice maledico.

Alteros ignosco ut fuisse
alteros ignosco quid facerent,
at amor in ea perivisse
mihi videtur cum signa darent:

'Petis nimis' ait... 'Multum id sit?'
dixi. Amore belloque nunquam
quidquid nimis est. Itaque diligit
unus alterum ut aqua aquam:

unda oceani tuus affectus nunc,
sicut meum tormentum animi est;
idcollapsum esse credo tunc,
cum primum scis 'Mihi ille abest!'.

Semper quies ante tempestatem
cum sine angore mi videbatur;
etsi fleverit, nescio partem
obscurae animae quae claudatur.

Tormentum nunc transeo secundum
et interrogationem huic habeam:
Quid ageres obitus me eundum
sapiente - etsi perierim paulo iam?

Dies venit ut coepi moriri;
pauci sunt qui moriuntur vita.
Lyra sola me vult audiri -
vortice horrido ea est audita;

nos insani duo sumus reliqui -
quamquam iam per furores errabam -
indeceptionatores antiqui.
Ego totas ante venerabam:

rubram anique lyras nomine,
Hellenico nomine puellam
ceteramque Graeca libidine.
Sanguem nunc do ut novam depellam,

sanguine et angore hanc cantabo...
(8-16 aprilie 2008)